Dat is toch goud

Vandaag was een onwijs gave dag, vanochtend hadden we even vrije tijd en daarna hebben we ons bezig gehouden met de afsluiting van het kinderwerk. Voor zover ik heb gehoord vond iedereen de week erg snel gaan en zouden we wel langer kunnen blijven, daar ben ik het totaal mee eens. We zijn hier met zo'n onwijs toffe groep. Bij de afsluiting waren er weer heel veel kinderen, ze kregen aan het eind allemaal hun knutselwerkjes en een aantal kadootjes mee, waar ze onwijs blij mee waren. Daarna was ik meegegaan met het wegbrengen van de kinderen, dat was heel leuk, ze gaven me allemaal knuffels en kusjes, zo onwijs lief! We zijn nu net klaar met de bonte avond, de afsluiter van deze week. We hebben erg gelachen en hebben daarna alle Roemenen hier een knuffel gegeven, het zijn zulke leuke mensen! Dat gelachen hebben we sowieso veel gedaan deze week. Het was een hele speciale week en ik kan niet wachten om hier weer heen te gaan.

De vijfde jaarlijkse Furry night werd groots gelanceerd door de Romanian beasts. Het blaasorkest speelde een prachtig stuk wat ieder die dit niet zag aan komen omver blies.

Ieder had een mooie act voorbereidt. Zo kwam Tom met zijn prachtig gedicht waarin hij iedereen van de Roemenië week heeft kunnen beschrijven.

Tom en Rick zullen de act van Tirza en Jet niet snel vergeten. De beruchte natte spons grap zagen ze niet aankomen en zorgde voor een natte broek.

Ik heb aan een aantal mensen gevraagd of ze hun leukste moment of iets anders van deze week wouden sturen en dit kwam eruit

Tirza: Ik kwam om liefde te geven, maar ik heb veel meer liefde ontvangen.

Jet: Het allermooiste van de week vond ik alle glimlachen van de lieve kinderen.

Tom: Vandaag bij mijn vriendin geweest. Een rondje gelopen samen met haar in de buurt van haar huis. Samen Hongaarse koek gegeten en over van alles gepraat. Ze zat goed in haar vel! Ik ben heel dankbaar.

Leo: Tijdens de afsluiting heb ik 2 teams zien schitteren. NL speelde samen met Roemenië een geweldige wedstrijd, de Roma kinderen hebben gewonnen.

Dean: Ik vond het leiden van de spelletjes leuk en uitdagend.

Ditha: Voor het eerst in de 5 jaar hebben we een vrouwenmiddag georganiseerd voor de vrouwen van Adapost. Vanaf 12.30 hadden we pizza's besteld en waren de vrouwen welkom. De pizza's werden op tijd geleverd en welgeteld zat er 1 Roemeense vrouw.
Ja, de tijd nemen ze hier niet zo nauw. in totaal heb ik 3 x de vrouwen welkom geheten. Tijdens het welkom hebben ze dan ook 3 X gehoord hoe waardevol ze zijn en dat God ook van hen houdt. In totaal waren er 19 vrouwen..wauw!!!!
Tijdens het eten probeerden we contact te leggen met de vrouwen. Met grote dank aan Abigail. Daarna starten we met de PowerPoint over psalm 23. Tot slot moesten we ( Henriëtte, Abigail en ik) heeeeel hard werken om de vrouwen te begeleiden om de armbandjes op de goede kleurvolgorde van Psalm 23 te maken. Zweet, zweet.....het is gelukt. In Nederland hadden Winnie en ik een heel mooi duidelijk miniboekje gemaakt over psalm 23. Tot slot hebben we met de vrouwen dit boekje en de kleuren van hun armband nog een keer besproken. We weten niet wat de vrouwen hebben begrepen van de psalm 23, maar het zaad is gezaaid. En de vrouwen waren erg trots op hun armband en het boekje. Het is zeker waardevol om volgend jaar weer een vrouwenmiddag in te plannen.

Paul: Ik werd mat van de materialen die er niet waren, maar koste wat het kost wilde ik die materialen hebben. Zoeken, zoeken, uren, uren naar vreemde figuren. Moest ik het toch bezuren. Zelfs niet bij de buren, het kan een heel jaar duren.