Je mag er zijn! Wie, ik? Ja jij!

Kim en Jet
Zoals altijd ging de wekker weer, anders verslapen we ons, zeker na een avondje gieren en brullen met pa-ule-o (Paul en Leo) en de nacht met harde onweer. Behalve Dean, die werd voor het eerst voor de wekker wakker. Vlak voordat we naar de kerk gingen om het kinderwerk te doen, begon het op te klaren. Het was de hele dag behoorlijk nat, maar tijdens het kinderwerk was het droog tegen de verwachting in, echt een zegen. Net zoals gisteren waren er weer leuke liedjes en was er een verhaal over de negen plagen, na dat verhaal mochten wij een sketch doen hierover. De sketch was heel leuk om te doen, de kinderen konden er om lachen en mochten er ook deel van uitmaken. Zij kregen bijvoorbeeld allemaal aan het begin een A4tje waar zij bij de zevende plaag een propje mochten maken op aangeven van Tirza de plaaggeest (zij deed alle plagen voor) en deze naar de sketch mochten gooien.
Het knutseltje was dit keer een Egyptische ketting met de negen plagen erop. De spelletjes waren weer een succes, de kinderen deden leuk mee en zoals altijd zaten ze vrolijk om je heen te hangen wat echt heel lief is. De spelletjes hebben we bij de kerk op het terrein gedaan vanwege het natte gras. Dit maakte het geheel wat drukker vanwege de weinige ruimte.
Hierdoor konden we ook goed zien dat een aantal kinderen, naast plezier, ook laten zien dat er moeilijkheden spelen. We gaan niet teveel speculeren, maar God weet wel wat er speelt. Ze kunnen gebed goed gebruiken, ook vanuit Hollanda!

’s Middags was het plan om te gaan zwemmen, alleen was er 1 puntje; het stormde nogal hard. Met goed vertrouwen en gebed voor passend (mooi!) weer gingen we toch op pad. Het was een uur rijden, dus de zon had een uur om tevoorschijn te komen. Helaas liet die zich toch niet zien en regende het nog steeds toen we aan kwamen. Dit liet ons uiteraard niet tegenhouden; snel omkleden en het water in. Er was een heerlijk terminaal uuhh… bedoel thermisch bad met heerlijk warm water die ook nog eens half onder een parasol was. Meer hadden we niet nodig. We vroegen voor de zon, wat we niet kregen, maar who cares, je hebt helemaal geen zon nodig voor een leuke, ontspannende middag.

Tom
Ik sta te kijken... Ik sta te kijken van deze groep. Ik sta te kijken, omdat zij het werk aanpakken en uit mijn handen nemen. Ik sta vooral te kijken hoe zij als nieuwelingen doen alsof ze het werk al jaren doen.
Een shout-out naar fotografe Tirza!
Over Tirza gesproken, naast dat zij een van de nieuwe veteranen is, ... Niels.
Je leert nog eens mensen kennen.
Blijkbaar is hij heel wetenschappelijk en legt uit hoe de paradox van Schrödingers kat in elkaar steekt. Kort gezegd, hopelijk klopt het: zolang je geen uitspraak doet, of meet, over een situatie heb je er geen invloed op. Dit doet me denken aan...
Met de God van de bijbel is dit juist precies andersom. Zodra je een uitspraak doet gebruik je de kracht van het woord om de situatie te beïnvloeden. Bedoeld of, zoals vaak gehoord, onbedoeld hebben uitspraken enorme kracht. Ik kan het niet, ik weet het niet, ik ben slecht, ik ben dom... Ik ben geweldig, Ik ben gezien, ik ben geliefd. Ik mag er zijn, wie ik? Ja ik!
Met woorden, met uitspraken, hebben we invloed op de situatie. Zo horen we elkaar ook en kunnen we elkaar ondersteunen in de doelen die we proberen te bereiken. Woord heeft kracht.
Plant jezelf aan het water, bij het Woord en laat het krachtig werken in je voordeel.

Anton
Gisteren kregen we al te horen dat Dean een dagje mee wilt helpen met bouwen. Dit komt goed uit aangezien Laurens vandaag weer naar Nederland vertrekt. Gelukkig helpt hij nog wel een paar uur mee, want we kunnen alle hulp gebruiken. Onderweg naar Căpușu Mic vertellen we Dean wat hij vandaag kan verwachten. Eerder had ik hem al verteld dat hij zich moest voorbereiden op heel veel flauwe grappen, want Paul. We komen aan in Căpușu Mic en gaan direct aan de slag. Het duurt niet lang voordat Paul begint met loodgieterswerk en hij besluit om Dean als vrijwilliger aan te wijzen om hem te helpen. Terwijl zij hiermee bezig zijn komen Leo, Laurens en ik er gauw achter dat we een kastje op de plek van de vaatwasser hebben geplaatst, losmaken en opnieuw plaatsen dan maar. Wanneer Lajos komt om te vertellen dat de koffie klaar is krijgen we ook te horen dat hij Laurens na de koffie naar het vliegveld brengt. Even later geven wij Laurens een knuffel en zeggen hem gedag.

We gaan verder met het plaatsen van de vaatwasser, dit keer op de goede plek. na het waterpas zetten van de vaatwasser en het afwerken van de kastjes is het alweer lunchtijd. Onderweg naar het huis van Lajos spuit Paul Dove deo op. Paul, wil je een ander merk gaan gebruiken? Je wordt er kennelijk Oost-Indisch doovf van, je luistert niet als we zeggen dat je stil moet zijn. Snel eten en gauw weer verder. Eerst het aanrechtblad plaatsen, dan kunnen Paul en Dean de afvoer installeren. Al gauw komen we erachter dat we een rubberen ring missen. Gelukkig snapt de schoonvader van Lajos wat Paul probeert te zeggen met gebaren, dus even later hebben we een tas vol met rubberen ringen. Paul legt uit wat er moet gebeuren en Dean pakt het heel snel op. Leo en ik bedenken een plan om de laatste kastjes op te hangen.

Nadat de afvoer geplaatst is concluderen Leo en ik dat we langs de bouwmarkt moeten. We ruimen de boel op en gaan terug naar het pension. Tijdens de autorit praat ik met Dean en krijg ik te horen dat hij ontzettend veel van Paul heeft geleerd en echt genoten heeft. Nadat Paul het voorstelt besluiten een klein stukje om te rijden naar een bouwmarkt, waarom uitstellen tot morgen?

Laurens, namens het hele Roemenië team bedankt voor je goede hulp. We hopen allemaal dat je volgend jaar weer meegaat. Mensen die initiatief nemen wanneer ze een probleem zien kunnen we zeker gebruiken.