spa rood
Door: Tom de Bom, en Nick Ros.
Blijf op de hoogte en volg Tom
12 Juli 2013 | Roemenië, Sâncraiu
Tom: Nick zullen we deze keer de blog in interviewvorm schrijven?
Nick: Ja dat klinkt goed. Lijkt me grappig.
Moniek: Dat klinkt ingewikkeld. Hoe ga je dat doen?
Nick: Dat is inderdaad... Hoe gaan we dat doen? Ga je er namen bijschrijven?
Tom: Ja, zo werkt t geloof ik. We praten... Stellen elkaar vragen... Hoe gaan we dat doen?
Nick: Dat wordt een verslag van zes bladzijden denk ik. Zullen we het niet doen?
Tom: Okee je hebt gelijk, we doen het niet.
Ruben was vandaag jarig. Jeej. Slingers.
Vandaag was de derde dag. De laatste dag dat wij onze belofte aan de Roemenen (Hongaren? Im confused) mochten waar maken. De bouw maakt hun bouwsel af. Dat ze volgens mij al klaar hadden op dag 1, want ik zie weinig veranderen eerlijk gezegd. Maar Leo zei dat de afwerking de meeste tijd kost. Paul geeft aan dat er nog heeuul veel moet gebeuren.. Wat mij opvalt als bezoeker van de bouwplaats is dat Leo buiten het werk serieus kijkt en doelgericht bezig is en op de bouw zie ik hem lachen. Paul maakt buiten werktijd veeeeel grappen (ik vind helemaal mooi -Joeri) en op de bouw kijkt hij serieus en is hij hard aan het werk.. Maar dat is niet mijn pakkie an. Daar heb ik Nick voor aangenomen.
Wij, de kinderwerkers, hadden de laatste dag van de kinderbijbelweek. Francisca en Tineke leerden de kinderen over Noach. Tineke vroeg de kinderen naar de helden van de vorige dagen. Ze vertelden wat ze wisten over Simson en David en Goliath. Ze hebben dus opgelet. Nog een teken dat wat wij doen nut heeft en aankomt. Francisca vertelde het verhaal daarna uitstekend in het Engels. Het liedje erna was aanstekelijk, Arky Arky. Om de kinderen dit gevoel vast te laten houden zongen en deden we de gebaren van de liedjes die we al geoefend hadden. Who is the King en High High in the sky. Of begon het met Deep deep in the sea..? Daar komen wij zelf ook elke keer achter op het podium. Maar de kinderen weten niet wat er misgaat, die vinden het allang prachtig.
We verdelen ons weer in dezelfde groepen en gaan de knutselslag. De dames hadden vijf soorten werkjes bedacht zodat de kinderen konden kiezen wat ze wilde. In ieder geval zagen we graag dat ze een dierenmasker uitknipte en inkleurden voor de jeugddienst van zondag. Dan willen we hen graag als dieren in de noachsketch. We laten dan de mensen hier zien waar we mee bezig waren en waarom. De Bouw komt dan ook aan bod. Morgen zetten wij de rest van de dienst in elkaar met o.a. getuigenissen van de Nederlanders.
Het gehandicaptemeisje van 28 was er weer. Ze is echt een schatje. Ze had me gemist en ze zei dat ze ging huilen als ik wegging. Ze wilde mee naar Nederland. Je had haar gezicht moeten zien toen ik zei dat er plek over was in de auto!
Op weg naar de speelplaats dus. Daar stonden alle spelletjes klaar. Kortere spelletjes. Bowlen, blik gooien en nailshitting, zoals dat in het Engels heet. Het ging van het leien dakje. Elke dag kwamen er meer kinderen dan de dag ervoor. Super!
Zondag gaan we langs bij de zigeunerkinderen om de laaste schoenendozen en cadeaus uit te delen. Dan kunnen wij meteen zien hoe ze wonen.
Vanmiddag zouden we naar de watervallen gaan. Het was er 1. Maar toch best indrukwekkend. Ik mocht rijden. Wat bijzonder. Bergen, gaten, net een Avikoreclame. Vroegah...
We hebben de berg gedeeltelijk beklommen en konden ons hoofd leegmaken door de afleiding. Het leuke is dat de Roemeense jeugd elke keer meegaat. Zo voelen wij ons niet al buitenlanders, maar als gasten. Daarnaast hebben we genoeg gidsen.
Wij kwamen terug en het bouwwerk was af! Even kijken natuurlijk. Ik parkeer de auto bij de kerk en iedereen stapt uit. Ik ook. En Jarno ziet mij zo verdwijnen!
Ik stapte op een plank die een gat goed hoort af te dekken en ik stond ineens 70 centimeter lager. Auw.. Roemenië, waarom ik? Maar ik ben okee voor wie zich zorgen maakte in bovenstaande stukje. Bedankt voor jullie instantgebed, maar het is alleen een vieze schaafwond.
Morgen is onze vrije dag. Niet dat we niks gaan doen. Wij zijn bezige bijen bijeen om bij een van de mijnen een bezoekje te brengen. Morgen vertrekken we vroeg om hier zout te snuiven in de cultuurmijnen... ehm.. te culturen in de snuifmijnen. Ik ben moe.
Elke keer neem ik me voor om vroeg te gaan slapen, maar het komt er maar niet van. Het is te gezellig en er is genoeg te doen.
Morgen cultuur snuiven in de zoutmijnen dus.
Paul zit erbij. Echt zoutloze grappen hier. Echt flauw. Hij heeft een suikeroom in de zoutmijn en Moniek geeft haar ongezouten mening. Gelukkig vind ik hun humor grappig anders was het vervelend geweest.
Mensen mensen wat een dag vandaag! Wederom voor mijzelf een traditioneel stroeve start na een nachtrust van amper 5 uur.
Met in het achterhoofd dat we vandaag een race tegen de klok zouden lopen is de bouwgroep vanmorgen om 7 uur aan de slag gegaan.
Er waren nog een hoop dingen om af te ronden en een aantal van ons wist dat de laatste dingen vaak de meeste tijd in beslag nemen.
Alle details die nog afgewerkt moesten worden waren een aanzienlijke klus. Eigenlijk was het vanaf het begin af aan al wel duidelijk dat we de geplande tijd niet zouden halen. Het idee was om deze middag naar een waterval te gaan, ongeveer anderhalf uur rijden buiten de bouwplek.
zelf ben ik vanmorgen het dak op geklommen om het hele bouwwerk te bekleden met de stalen profielen die samen het dag vormden op hun plek te krijgen. Daardoor ben ik het overzicht van wat er beneden gebeurde een beetje verloren. Toen ik om een uur of drie weer van het dak kwam lagen de platen er op! het was warm. het was bikkelen. maar dit was wel waarvoor ik hier was! het voelde goed! wat minder goed voelt zijn mijn onderbenen die de hele dag op een gloeiend hete plaat hebben gelegen.
Na de ongelofelijke hoeveelheid werk die onder het dak was verzet in ogenschouw te hebben genomen was het tijd om naar de watervallen te gaan. Het werk was nog lang niet af. We hebben besloten om met een klein aantal mensen te blijven. Leo, Jeroen, Erik, Paul en ikzelf besloten dat wij zouden blijven om alles af te maken .En we hebben gebuffeld als beesten! Tom zal daarom meer uit de doeken doen over de watervallen.
om een HEEL lang verhaal kort te maken. het is af. om een uur of zeven gooide we het laatste stuk gereedschap in de bus. en dat werd gevierd met een welverdiend biertje.
Een kwartier later waren de watervalgangsters weer onder ons. de foto's spreken voor zich. en we zijn meer dan tevreden!
Nick out.
Nick: Ja dat klinkt goed. Lijkt me grappig.
Moniek: Dat klinkt ingewikkeld. Hoe ga je dat doen?
Nick: Dat is inderdaad... Hoe gaan we dat doen? Ga je er namen bijschrijven?
Tom: Ja, zo werkt t geloof ik. We praten... Stellen elkaar vragen... Hoe gaan we dat doen?
Nick: Dat wordt een verslag van zes bladzijden denk ik. Zullen we het niet doen?
Tom: Okee je hebt gelijk, we doen het niet.
Ruben was vandaag jarig. Jeej. Slingers.
Vandaag was de derde dag. De laatste dag dat wij onze belofte aan de Roemenen (Hongaren? Im confused) mochten waar maken. De bouw maakt hun bouwsel af. Dat ze volgens mij al klaar hadden op dag 1, want ik zie weinig veranderen eerlijk gezegd. Maar Leo zei dat de afwerking de meeste tijd kost. Paul geeft aan dat er nog heeuul veel moet gebeuren.. Wat mij opvalt als bezoeker van de bouwplaats is dat Leo buiten het werk serieus kijkt en doelgericht bezig is en op de bouw zie ik hem lachen. Paul maakt buiten werktijd veeeeel grappen (ik vind helemaal mooi -Joeri) en op de bouw kijkt hij serieus en is hij hard aan het werk.. Maar dat is niet mijn pakkie an. Daar heb ik Nick voor aangenomen.
Wij, de kinderwerkers, hadden de laatste dag van de kinderbijbelweek. Francisca en Tineke leerden de kinderen over Noach. Tineke vroeg de kinderen naar de helden van de vorige dagen. Ze vertelden wat ze wisten over Simson en David en Goliath. Ze hebben dus opgelet. Nog een teken dat wat wij doen nut heeft en aankomt. Francisca vertelde het verhaal daarna uitstekend in het Engels. Het liedje erna was aanstekelijk, Arky Arky. Om de kinderen dit gevoel vast te laten houden zongen en deden we de gebaren van de liedjes die we al geoefend hadden. Who is the King en High High in the sky. Of begon het met Deep deep in the sea..? Daar komen wij zelf ook elke keer achter op het podium. Maar de kinderen weten niet wat er misgaat, die vinden het allang prachtig.
We verdelen ons weer in dezelfde groepen en gaan de knutselslag. De dames hadden vijf soorten werkjes bedacht zodat de kinderen konden kiezen wat ze wilde. In ieder geval zagen we graag dat ze een dierenmasker uitknipte en inkleurden voor de jeugddienst van zondag. Dan willen we hen graag als dieren in de noachsketch. We laten dan de mensen hier zien waar we mee bezig waren en waarom. De Bouw komt dan ook aan bod. Morgen zetten wij de rest van de dienst in elkaar met o.a. getuigenissen van de Nederlanders.
Het gehandicaptemeisje van 28 was er weer. Ze is echt een schatje. Ze had me gemist en ze zei dat ze ging huilen als ik wegging. Ze wilde mee naar Nederland. Je had haar gezicht moeten zien toen ik zei dat er plek over was in de auto!
Op weg naar de speelplaats dus. Daar stonden alle spelletjes klaar. Kortere spelletjes. Bowlen, blik gooien en nailshitting, zoals dat in het Engels heet. Het ging van het leien dakje. Elke dag kwamen er meer kinderen dan de dag ervoor. Super!
Zondag gaan we langs bij de zigeunerkinderen om de laaste schoenendozen en cadeaus uit te delen. Dan kunnen wij meteen zien hoe ze wonen.
Vanmiddag zouden we naar de watervallen gaan. Het was er 1. Maar toch best indrukwekkend. Ik mocht rijden. Wat bijzonder. Bergen, gaten, net een Avikoreclame. Vroegah...
We hebben de berg gedeeltelijk beklommen en konden ons hoofd leegmaken door de afleiding. Het leuke is dat de Roemeense jeugd elke keer meegaat. Zo voelen wij ons niet al buitenlanders, maar als gasten. Daarnaast hebben we genoeg gidsen.
Wij kwamen terug en het bouwwerk was af! Even kijken natuurlijk. Ik parkeer de auto bij de kerk en iedereen stapt uit. Ik ook. En Jarno ziet mij zo verdwijnen!
Ik stapte op een plank die een gat goed hoort af te dekken en ik stond ineens 70 centimeter lager. Auw.. Roemenië, waarom ik? Maar ik ben okee voor wie zich zorgen maakte in bovenstaande stukje. Bedankt voor jullie instantgebed, maar het is alleen een vieze schaafwond.
Morgen is onze vrije dag. Niet dat we niks gaan doen. Wij zijn bezige bijen bijeen om bij een van de mijnen een bezoekje te brengen. Morgen vertrekken we vroeg om hier zout te snuiven in de cultuurmijnen... ehm.. te culturen in de snuifmijnen. Ik ben moe.
Elke keer neem ik me voor om vroeg te gaan slapen, maar het komt er maar niet van. Het is te gezellig en er is genoeg te doen.
Morgen cultuur snuiven in de zoutmijnen dus.
Paul zit erbij. Echt zoutloze grappen hier. Echt flauw. Hij heeft een suikeroom in de zoutmijn en Moniek geeft haar ongezouten mening. Gelukkig vind ik hun humor grappig anders was het vervelend geweest.
Mensen mensen wat een dag vandaag! Wederom voor mijzelf een traditioneel stroeve start na een nachtrust van amper 5 uur.
Met in het achterhoofd dat we vandaag een race tegen de klok zouden lopen is de bouwgroep vanmorgen om 7 uur aan de slag gegaan.
Er waren nog een hoop dingen om af te ronden en een aantal van ons wist dat de laatste dingen vaak de meeste tijd in beslag nemen.
Alle details die nog afgewerkt moesten worden waren een aanzienlijke klus. Eigenlijk was het vanaf het begin af aan al wel duidelijk dat we de geplande tijd niet zouden halen. Het idee was om deze middag naar een waterval te gaan, ongeveer anderhalf uur rijden buiten de bouwplek.
zelf ben ik vanmorgen het dak op geklommen om het hele bouwwerk te bekleden met de stalen profielen die samen het dag vormden op hun plek te krijgen. Daardoor ben ik het overzicht van wat er beneden gebeurde een beetje verloren. Toen ik om een uur of drie weer van het dak kwam lagen de platen er op! het was warm. het was bikkelen. maar dit was wel waarvoor ik hier was! het voelde goed! wat minder goed voelt zijn mijn onderbenen die de hele dag op een gloeiend hete plaat hebben gelegen.
Na de ongelofelijke hoeveelheid werk die onder het dak was verzet in ogenschouw te hebben genomen was het tijd om naar de watervallen te gaan. Het werk was nog lang niet af. We hebben besloten om met een klein aantal mensen te blijven. Leo, Jeroen, Erik, Paul en ikzelf besloten dat wij zouden blijven om alles af te maken .En we hebben gebuffeld als beesten! Tom zal daarom meer uit de doeken doen over de watervallen.
om een HEEL lang verhaal kort te maken. het is af. om een uur of zeven gooide we het laatste stuk gereedschap in de bus. en dat werd gevierd met een welverdiend biertje.
Een kwartier later waren de watervalgangsters weer onder ons. de foto's spreken voor zich. en we zijn meer dan tevreden!
Nick out.
-
13 Juli 2013 - 01:09
Winnie:
Jongens, jongens,.. en ook meiden, meiden.. wat hebben jullie weer geweldig gewerkt als ik het verslag lees!
Poeh..Nick.. jullie hebben dus overgewerkt.. pluim, man! Dat biertje hebben jullie zeker wel verdiend!
Kijk morgen niet om in de zoutmijnen.. anders zie je het gat onder de plank niet!
Fijne dag, hè!
Liefs! -
13 Juli 2013 - 06:50
Tom Van Harten:
Goede verslaggevers hebben we vinden jullie niet! Zo'n toffe groep met z'n allen, de sfeer is top! We zijn gewoon één grote familie. -
13 Juli 2013 - 07:01
Ditha:
DSuper mens
Wat een beeldende en afwisselend verhalen schrijven jullie
Wat hebben we een prachtige en mooie tijd met elkaar
Zowel de roemenen als wij genieten van oor tot oor, om maar even terug te grijpen in jullie verhaal.
We hebben een fantastische tijd hier!
Het is echt genieten!!!! ( ik weet sorry ik herhaal weer, sorry tineke jullie weten het nu wel hoe het in roemenië werkt) grapje hoor, zal ik het afleren )
En wat een prachtig bouwwerk staat er, we zijn trots op onze bouwgroep
De thuisblijvers missen echt wat hier.
Enen winnie ik weet zeker dat je had je ook zo genoten zou hebben van dit alles, het kinderen loopt gezellig en gesmeerd misschien heb je wel zinom nog even te komen met het vliegtuig.
Dan kan je het meemaken
Liefts dithavanoudenallen
-
13 Juli 2013 - 09:29
Winnie:
piepelepiep...piepelepiep.. hallo..met mijjj.. haha.. nee.. kan niet!! ja.. een uur vroeger is het hier..niet laaaater! .. heel veel plezier in de zoutmijnen en later in de kloof! daaaagg.. daaag.. iedereen een dikke kus! -
13 Juli 2013 - 09:55
Ditta:
Wat heerlijk om te lezen, dat jullie zo genieten...ook met elkaar! Prachtig!
Toch geven de foto's en de verslagen al veel weer van de sfeer hoor Ditha, maar als je er bij bent is het ongetwijfeld anders....ik geloof je meteen!
Geniet nog even verder door met elkaar van deze laatste dagen alweer, dan genieten wij hier thuis met jullie mee!! ;-)
XX -
13 Juli 2013 - 13:44
Gerard:
wow, wow, WOW ! Wat is het een mooi bouwwerk geworden. En dat in die kort tijd. En het mooie werk dat jullie met de kinderen doen. Wat zijn jullie goed bezig daar! Jullie zijn getuigen van de Heer. -
13 Juli 2013 - 18:31
Ben:
Geef Tom een laptop, en er komt kunst uit! Te gek man, één lange lap cabaret bij elkaar; mooi, mooier, mooist :)
Ziet er goed uit boys! Lekker bezig daar. -
13 Juli 2013 - 19:11
Dorine:
Wat hebben we toch veel talent in onze gemeente zitten! Bouwvakkers, schrijvers/journalisten, kinderwerkers, organisatoren, chauffeurs, gangmakers, cabaretiers, enz. enz.
God is gul!!
Mensen, wat ziet het er allemaal goed uit! -
13 Juli 2013 - 21:37
EePee:
Nou.......... zo'n professioneel bouwwerk wil ik ook wel in mijn achtertuin! Contractje Bob de Bouwers? Jullie aanzien is alweeeeeer enkele decimeters gestegen!
En dan die Kinderwerkers! Ik zal de 40 kinderen uit de buurt uitnodigen en jullie mogen hun entertainen, want dat is jullie wel toevertrouwd!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
