Laatste loodjes van een gouden reis

Het einde van een avontuur.
Het einde van een zegening.
Het einde van een strijd.
Het einde van Nicks baard.

Het begin van iets nieuws.
Het begin van een wonder.
Het begin een samenwerking die doorloopt in de toekomst.
Het begin van nick zonder baard.

Heerlijk toch. Zoveel mogen meemaken, tevreden mogen zijn over wat er gebeurd is. Vooruit mogen kijken met vertrouwen naar wat er komen gaat. 

Vandaag de laaste loodjes. Iedereen heeft volgens mij lekker geslapen behalve Jeroen. Die lag naast mij. Nu was ik de zagende tekenfilachtige snurker. Vorige week was het Jeroen in Hongarije degene die Cartoongeluiden maakte in zijn slaap. Superdouches, dus lekker schoon. Nick kon wel huilen van geluk. 
We gaan de snelweg op en nemen de verkeerde afslag. Leo en Pauls busjes zouden op de juiste weg doorgaan. Mijn busje gaat gewoon terug naar Roemenie. Ik vind dat we Gods wil moeten volgen en niet moeten omkeren. Toch gaan we er weer af en gaan op de juiste plek de snelweg op en we zien... Een Van der Laanbusje aan de andere kant van de snelweg voorbij komen :') hahaha. Snel Paul bellen en Leo en we spreken af bij t eerste beste tankstation. We zijn weer bij elkaar. Wij zijn niet te scheidenja. 
Paul kwam bij het ontbijt met het idee om elkaar in de auto te zegenen. Persoon 1 zegent persoon 2 en P2 zegent P3 enz. Voor de groepsbanding. Anton herinnerde ons hieraan toen we nog op de verkeerde weg reden, maar zodra we weer op het juiste pad raakten hebben we voor elkaar gebeden. Er zijn minder bochten trouwens.. God maakt ons paden recht. We komen waar we moeten wezen.
We kachelen lekker door en verwachten ongeveer 7 uur vanavond in Nederland aan te komen. Eindelijk thuis. Richting Frankfurt gaan we nu.

Home is where the heart is...  We moeten terug naar Roemenie! Ik weet wat ik vergeten ben in te pakken!

Mijn hart ligt er nog...