Rijden, rijden, rijden voooeeedseeeeell!
Door: Tom de Bom
Blijf op de hoogte en volg Tom
16 Juli 2013 | Duitsland, Wörth an der Donau
Snik snik snik...
We nemen afscheid van de pensionhouders die supergoed voor ons gezorgd hebben. Lekker eten, vriendelijkheid, gastvrijheid, gekheid, superbedden en het ene handdoekje per persoon. T was wel een lekkere handdoek. Ik ga een toeristen-daarheenduwende recensie schrijven op kijkmijnpensioneensshinen.nl.
Abigail , Oti en Salome, Lajos, Djöngyi, Tomas en Gergür, Alexander (Mario) en Djöngyi 2. Emese, Aniko en Katlyn. De tweede Ron. En nog veel meer mensen die wij ontmoet hebben. Bedankt! Beetje zinloos eigenlijk ze hebben het wachtwoord niet van deze blog... Laat staan dat ze geen Nederlands spreken.. Maar toch bedankt. Wij hebben echt genoten en daar door alles gegeven.
Dat eist nu zijn tol ook een beetje.
Vandaag zijn wij rond de klok van 8 uur vertrokken. Gisteravond hebben we dankzij Pastor Lajos 20 watermeloenen in de auto. Dat is een watermeloen de persoon. Geen idee hoever we zijn, maar er komen nog heel wat plakkerige handen aan. Watermeloenen zijn vochtig en plakkerig en dat gaat helemaal over je handen zitten. Net een appel gegeten in de auto en nu kan ik mn handen niet afspoelen. Plakkerige handen in de auto is als jeje je moeten poepen in een reuzenrad als je in je bakkie bovenin hangt. Dat is gewoon vervelend.
Iedereen is moe en nu er alleen maar vooruit gestaard hoeft te worden gaan een aantal zich een beetje vervelen. Anton en ik houden een waterflessengevecht en hebben strak om het half uur de slappelach. Nick mag rijden. Dat gaat naar mijn idee goed, maar ,,heuvelafwaarts wel langzamer rijden hoor Nick" zegt Leo.
Er is een beetje kibbel over de snelheid. We geven allemaal aan dezelfde snelheid te rijden, maar toch loopt de ene bus uit op de andere. Daardoor wacht de een en is de ander aan het haasten. Het loopt nu even minder lekker, maar na een goed gecoachte stop hebben duidelijke afspraken gemaakt over hoe nu van hier naar de overnachting in Wörth an der Donau. Daar gaan we even uitleggen aan elkaar dat we moe zijn en eigenlijk alles goed bedoelen wat we zeggen. Er wordt uiteraard niet gescholden en dat is ook niet gebeurd.
Chagrijnig zijn er wel een aantal. Dit beïnvloed de groep. Ik geef niemand de schuld. We balen allemaal dat we zo'n vette werkvakantie achter ons moeten laten. Wat hadden wij een voorrecht om dit mee te mogen maken. Je was er niet. En je hebt ook zeker wat gemist!
Ik wil eigenlijk vragen dat jullie bidden voor kracht e.d, maar eigenlijk denk ik dat het hem zit in de verwerking van dit alles. Dit was niet normaal namelijk! Op de beste manier die je je kunt voorstellen!
Nu nog 100 km en dan kunnen we ontspannen. Als niemand dat maar vergeet. Ontspanning zorgt voor een goede werk- en samenwerkhouding. Met mijn ontspanningservaring... Zullen we samen werken?
Ik heb honger trouwens. Nick rij eens door.
Aangekomen bij het hotel zijn alle gemoederen bedaard. We hebben gewoon behoefte aan voedsel en rust en een biertje. Biertje werd getracteerd door Joeri. Topgozertje toch? Nu slapen. Deze keer gewoon 6 uur volgens mn telefoon. Wat een verwennerij!
TdB
We nemen afscheid van de pensionhouders die supergoed voor ons gezorgd hebben. Lekker eten, vriendelijkheid, gastvrijheid, gekheid, superbedden en het ene handdoekje per persoon. T was wel een lekkere handdoek. Ik ga een toeristen-daarheenduwende recensie schrijven op kijkmijnpensioneensshinen.nl.
Abigail , Oti en Salome, Lajos, Djöngyi, Tomas en Gergür, Alexander (Mario) en Djöngyi 2. Emese, Aniko en Katlyn. De tweede Ron. En nog veel meer mensen die wij ontmoet hebben. Bedankt! Beetje zinloos eigenlijk ze hebben het wachtwoord niet van deze blog... Laat staan dat ze geen Nederlands spreken.. Maar toch bedankt. Wij hebben echt genoten en daar door alles gegeven.
Dat eist nu zijn tol ook een beetje.
Vandaag zijn wij rond de klok van 8 uur vertrokken. Gisteravond hebben we dankzij Pastor Lajos 20 watermeloenen in de auto. Dat is een watermeloen de persoon. Geen idee hoever we zijn, maar er komen nog heel wat plakkerige handen aan. Watermeloenen zijn vochtig en plakkerig en dat gaat helemaal over je handen zitten. Net een appel gegeten in de auto en nu kan ik mn handen niet afspoelen. Plakkerige handen in de auto is als jeje je moeten poepen in een reuzenrad als je in je bakkie bovenin hangt. Dat is gewoon vervelend.
Iedereen is moe en nu er alleen maar vooruit gestaard hoeft te worden gaan een aantal zich een beetje vervelen. Anton en ik houden een waterflessengevecht en hebben strak om het half uur de slappelach. Nick mag rijden. Dat gaat naar mijn idee goed, maar ,,heuvelafwaarts wel langzamer rijden hoor Nick" zegt Leo.
Er is een beetje kibbel over de snelheid. We geven allemaal aan dezelfde snelheid te rijden, maar toch loopt de ene bus uit op de andere. Daardoor wacht de een en is de ander aan het haasten. Het loopt nu even minder lekker, maar na een goed gecoachte stop hebben duidelijke afspraken gemaakt over hoe nu van hier naar de overnachting in Wörth an der Donau. Daar gaan we even uitleggen aan elkaar dat we moe zijn en eigenlijk alles goed bedoelen wat we zeggen. Er wordt uiteraard niet gescholden en dat is ook niet gebeurd.
Chagrijnig zijn er wel een aantal. Dit beïnvloed de groep. Ik geef niemand de schuld. We balen allemaal dat we zo'n vette werkvakantie achter ons moeten laten. Wat hadden wij een voorrecht om dit mee te mogen maken. Je was er niet. En je hebt ook zeker wat gemist!
Ik wil eigenlijk vragen dat jullie bidden voor kracht e.d, maar eigenlijk denk ik dat het hem zit in de verwerking van dit alles. Dit was niet normaal namelijk! Op de beste manier die je je kunt voorstellen!
Nu nog 100 km en dan kunnen we ontspannen. Als niemand dat maar vergeet. Ontspanning zorgt voor een goede werk- en samenwerkhouding. Met mijn ontspanningservaring... Zullen we samen werken?
Ik heb honger trouwens. Nick rij eens door.
Aangekomen bij het hotel zijn alle gemoederen bedaard. We hebben gewoon behoefte aan voedsel en rust en een biertje. Biertje werd getracteerd door Joeri. Topgozertje toch? Nu slapen. Deze keer gewoon 6 uur volgens mn telefoon. Wat een verwennerij!
TdB
-
16 Juli 2013 - 08:37
Diggie:
Nog even en jullie zijn weer terug. Ik ben zo benieuwd naar alle mooie verhalen.
Ik vind de reisverslagen goed en grappig geschreven en het zorgt ervoor dat je baalt dat je er niet bij bent! (gelukkig hebben we de foto's nog :-))
Veilige reis nog en tot zondag -
16 Juli 2013 - 09:31
Winnie:
Dezelfde tijd weer.. geen gereken.. vooruit..achteruit..
Goed geslapen allemaal.. klaar voor het laatste stuk?
Ach, met een watermeloen in de hand komt men door het Duitse land...
Wat heb ik genoten van jullie reisverslagen; een goede reis terug en blijf in tempo rijden. We horen graag hoe laat jullie denken aan te komen.
Tot gauw! -
16 Juli 2013 - 09:46
Dorine:
Nog ff doorzetten hoor! Jullie zijn er bijna!
Laat weten hoe laat jullie aankomen.
Het is hier trouwens lekker warm, dus die watermeloenen komen wel op hoor. -
16 Juli 2013 - 11:54
EePee:
Ik hoop jullie allemaal vanavond weer in topstemming terug te zien! Dan is het weer afkicken de komende dagen, maar dat hoort erbij. En over enige tijd matuurlijk een reunie met aanhang...?!
EP
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
