Show us the way we should go.
Door: Tom van Harten
Blijf op de hoogte en volg Tom
19 Juli 2015 | Nederland, Arnhem
Paul maakt Rob, Anton en mij wakker om kwart voor zes. ,,Waarom zo vroeg", zeggen wij? Zeven uur kunnen wij pas aan het ontbijt.. Ow, de klok staat nog een uur vooruit! Dus kleren weer uit en het superlekkere bedje in! Bij Anne in de kamer maken zij dezelfde fout.
We ontbijten lekker stevig en veel om minder vaak en minder lange stops te hoeven maken.
Om 11 uur bij de koffiepauze krijgen wij allemaal van Henriette en Ditha een persoonlijke tekst welke zij gisteravond hebben opgezocht. Wij vroegen ons al af waarom zij alleen gelaten wilde worden. De Bijbels verraadden eigenlijk al wat. Een hele leuke toevoeging! God druipt van alles af deze reis. Het is (niet) te geloven.
In de auto is het zoeken naar een dopje van een flesje. We konden lang zoeken, want deze had Pauline in het flesje water zitten waar zij uit dronk. Van die lange reisdingen weet je wel.
In de file komen we maar weinig vooruit.
De polenwoordgrappen met context komen op gang via de walkietalkies: poolshoogte nemen, polariseren, pool-itie, noordpool, tegenpool, pool-liep, Pool Mulder en ga zo maar door.
Blijkbaar is de hele snelweg afgesloten en is de discussie om de afslag te nemen snel voorbij. Ie-de-reen moest deze afslag pakken! Vanaf dat moment rijden we weer gestaag verder, na overleg wat slim is.
Pauline haar tekst welke zij kreeg van de Hongaarse meiden en jongens past precies:
Psalm 143:8
Show me the way I should go, for to You I lift up my soul.
De weg naar huis lijkt nog heel ver weg. We krijgen een beste honger (ja pap, net als in Afrika) en gaan we nou eerst rijden of eten? Joel oppert teleportatie, mij lijkt de Opname geen slechte timing.
Het Brood des Levens lijkt het enige dat onze honger kan stillen.
We gaan op zoek naar de eerste, de beste Macdonalds.
Wij hoeven ons geen zorgen te maken. Wij geloven namelijk in een onfeilbare God die ons zal doen leven:
Habakuk 2:4
The righteous shall live by his faith.
Bedankt dat je met ons meeging, voor ons gebeden hebt en ons in je gedachten hebt bewaard.
Tjadoosjes, Lajos and sons:
Untill next year! We will definitely stay in touch. We'll miss you.
Met alle plezier en zegening,
Namens de groep,
Anton van der Laan
Tom van Harten
Henriette, Jarno
Annego, Paul
Pauline, Rob
Anne, Esther
Christiaan, Wessel
Joel en Ditha.
We ontbijten lekker stevig en veel om minder vaak en minder lange stops te hoeven maken.
Om 11 uur bij de koffiepauze krijgen wij allemaal van Henriette en Ditha een persoonlijke tekst welke zij gisteravond hebben opgezocht. Wij vroegen ons al af waarom zij alleen gelaten wilde worden. De Bijbels verraadden eigenlijk al wat. Een hele leuke toevoeging! God druipt van alles af deze reis. Het is (niet) te geloven.
In de auto is het zoeken naar een dopje van een flesje. We konden lang zoeken, want deze had Pauline in het flesje water zitten waar zij uit dronk. Van die lange reisdingen weet je wel.
In de file komen we maar weinig vooruit.
De polenwoordgrappen met context komen op gang via de walkietalkies: poolshoogte nemen, polariseren, pool-itie, noordpool, tegenpool, pool-liep, Pool Mulder en ga zo maar door.
Blijkbaar is de hele snelweg afgesloten en is de discussie om de afslag te nemen snel voorbij. Ie-de-reen moest deze afslag pakken! Vanaf dat moment rijden we weer gestaag verder, na overleg wat slim is.
Pauline haar tekst welke zij kreeg van de Hongaarse meiden en jongens past precies:
Psalm 143:8
Show me the way I should go, for to You I lift up my soul.
De weg naar huis lijkt nog heel ver weg. We krijgen een beste honger (ja pap, net als in Afrika) en gaan we nou eerst rijden of eten? Joel oppert teleportatie, mij lijkt de Opname geen slechte timing.
Het Brood des Levens lijkt het enige dat onze honger kan stillen.
We gaan op zoek naar de eerste, de beste Macdonalds.
Wij hoeven ons geen zorgen te maken. Wij geloven namelijk in een onfeilbare God die ons zal doen leven:
Habakuk 2:4
The righteous shall live by his faith.
Bedankt dat je met ons meeging, voor ons gebeden hebt en ons in je gedachten hebt bewaard.
Tjadoosjes, Lajos and sons:
Untill next year! We will definitely stay in touch. We'll miss you.
Met alle plezier en zegening,
Namens de groep,
Anton van der Laan
Tom van Harten
Henriette, Jarno
Annego, Paul
Pauline, Rob
Anne, Esther
Christiaan, Wessel
Joel en Ditha.
-
20 Juli 2015 - 09:32
Ria:
Mooi slot!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
