Op weg naar Boedapest
Blijf op de hoogte en volg Tom
18 Juli 2014 | Duitsland, Elsendorf
Vannacht zijn wij iets later vertrokken dan gepland.
Het vliegtuig dat tragisch naar beneden was gehaald had inzittenden die bekenden waren van een aantal van de groep.
Gelukkig kwamen zij toch aanrijden om 00:55 uur en konden wij vertrekken zo een twintig minuten later.
Meteen al reed Pauline, mijn busje!, voorop en waar waren de anderen?
We hadden een rechts en een links gemaakt en stonden bij de Adelhof te wachten. Niks ergs. Maar een goede heads-up om op elkaar gericht te zijn en goed te communiceren.
De walkietalkies fungeren op licentievrije kanalen, wat blijkbaar simpelweg betekent dat iedereen met een walkietalkie op ons kanaal (1) mee kan luisteren en mee kan praten. Het bereik is zo een drie kilometer van zo een kanaal.
Dit geeft nog wel eens ruis in de communicatie, omdat de ontvanger signalen uit de omgeving oppakt. Dit zorgt ervoor dat erg toegespitst moeten zijn in het luisteren naar elkaar en van te voren goede afspraken moeten maken en deze na te komen. Met onze ervaring en inzicht en begeleiding van boven (niet de zendmasten, maar de Zender en Ontvanger) zullen wij met goede moed en enthousiasme de reis voortzetten!
Alles gaat goed en we doen een inhaalrace met een vrachtwagen met drie caravans als lading. Deze man haalt ons elke keer in als wij een plas- en eetpauze hebben. Maar wij komen er eerder, waar hij ook heen gaat.. Zo houden Anton en ik ons in ieder geval bezig.
Joeri geeft aan dat Esther zich gedraagt als een Diva. Hij doet voor hoe zij ligt in de bus, ik moest eerder denken aan een poes die zich koninklijk uitrekt.. Dat zijn ook diva's, mijn fout. Goed uitgebeeld, Joeri.
Ik hou op over Esther, want straks wordt ze misschien nog kattig.
Iedereen stapt gebroken uit de auto om er vervolgens weer fris in te stappen!
Op weg naar Boedapest waar we naar verwachting vanavond om 20:00 zullen aankomen.
De maan wees ons vannacht de weg. Die was mooi helder. Ik kon m'n ogen er niet vanaf houden.
Nu schijnt de zon en zien wij prachtige plaatjes. De zonsopgang is er ook eentje om over naar huis te schrijven.
Maar dat kunnen we ook gewoon laten zien.
Denk aan ons en bid voor een verder voorspoedig verloop van de reis!
Namens het geïnspireerde team,
Tom van Harten
Het vliegtuig dat tragisch naar beneden was gehaald had inzittenden die bekenden waren van een aantal van de groep.
Gelukkig kwamen zij toch aanrijden om 00:55 uur en konden wij vertrekken zo een twintig minuten later.
Meteen al reed Pauline, mijn busje!, voorop en waar waren de anderen?
We hadden een rechts en een links gemaakt en stonden bij de Adelhof te wachten. Niks ergs. Maar een goede heads-up om op elkaar gericht te zijn en goed te communiceren.
De walkietalkies fungeren op licentievrije kanalen, wat blijkbaar simpelweg betekent dat iedereen met een walkietalkie op ons kanaal (1) mee kan luisteren en mee kan praten. Het bereik is zo een drie kilometer van zo een kanaal.
Dit geeft nog wel eens ruis in de communicatie, omdat de ontvanger signalen uit de omgeving oppakt. Dit zorgt ervoor dat erg toegespitst moeten zijn in het luisteren naar elkaar en van te voren goede afspraken moeten maken en deze na te komen. Met onze ervaring en inzicht en begeleiding van boven (niet de zendmasten, maar de Zender en Ontvanger) zullen wij met goede moed en enthousiasme de reis voortzetten!
Alles gaat goed en we doen een inhaalrace met een vrachtwagen met drie caravans als lading. Deze man haalt ons elke keer in als wij een plas- en eetpauze hebben. Maar wij komen er eerder, waar hij ook heen gaat.. Zo houden Anton en ik ons in ieder geval bezig.
Joeri geeft aan dat Esther zich gedraagt als een Diva. Hij doet voor hoe zij ligt in de bus, ik moest eerder denken aan een poes die zich koninklijk uitrekt.. Dat zijn ook diva's, mijn fout. Goed uitgebeeld, Joeri.
Ik hou op over Esther, want straks wordt ze misschien nog kattig.
Iedereen stapt gebroken uit de auto om er vervolgens weer fris in te stappen!
Op weg naar Boedapest waar we naar verwachting vanavond om 20:00 zullen aankomen.
De maan wees ons vannacht de weg. Die was mooi helder. Ik kon m'n ogen er niet vanaf houden.
Nu schijnt de zon en zien wij prachtige plaatjes. De zonsopgang is er ook eentje om over naar huis te schrijven.
Maar dat kunnen we ook gewoon laten zien.
Denk aan ons en bid voor een verder voorspoedig verloop van de reis!
Namens het geïnspireerde team,
Tom van Harten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
