Uw wil geschiedde
Door: Francisca, Tom, Anne
Blijf op de hoogte en volg Tom
19 Augustus 2016 | Nederland, Mijdrecht
Uw Koninkrijk kome, Uw wil geschiedde, zoals ook in de hemel zo ook op aarde.
Francisca
De eerste wekker die zou gaan om 4 uur was van mij. Erna zou de wekker van Anne afgaan maar dat klonk vanmorgen als een slaapliedje... Gelukkig riep Laure in haar slaap: de wekker gaat! We moeten er uit!
Ja, dat is gek... Laure is gek ;). Maar gelukkig kwamen we uit bed. Na onze nacht van maximaal 2 uur spraken we af zo lief mogelijk tegen elkaar te blijven.
Iedereen ineens bij elkaar, nu was er alleen niemand bij de receptie.... Dus met het team overlegd hoe we dit aangingen pakken. Na op een bel gedrukt te hebben en een telefoonnummer te hebben gebeld besloten we om de sleutel op het bureau neer te leggen. We hadden immers al betaalt. Tot nu toe nog steeds iedereen lief!
Op naar het vliegveld. Daar konden we de sleutel van de auto's droppen op afgesproken plek: dat ging snel! Op naar een seal-apparaat, want Tom zijn koffer is stuk. Gevonden: nog steeds lief. Er stond een super lange rij om de koffer in te checken en dus besluiten de mannen in de rij te gaan staan en de dames een stoel op te zoeken. Tussendoor nog even een kop koffie erin om wakker te worden.
Door de douane: die vonden alleen Anne en mij lief. De rest werd zeer goed gecontroleerd. So far so good! Snel door naar de gate, want de koffer inchecken duurde langer dan verwacht. Een groot voordeel: we hoefden niet meer te wachten totdat we richting het vliegtuig konden met een bus. In het vliegtuig was het weer meiden tegen de jongens.
Ik denk dat een ieder van ons niet heel veel heeft gepraat, eerder tegen elkaar aan is gekropen. Ik mocht in het midden dus had ik op mijn linker schouder Anne liggen en op de rechter Laure. Bij aankomst stonden Bud en Pauline op ons te wachten. En weer werd het jongens tegen de meiden. Super nog even tijd met mijn kamergenootjes. Onder weg gestopt voor een super broodje. Ik denk dat bijna iedereen erna heeft geslapen in de auto. Bij aankomst in Mijdrecht was het echt weer voorbij. De hele dag was super, iedereen bleef lief! Erg fijn, want we sluiten het mooi af. Wat een superteam zijn wij!
Nu bijkomen van de vele indrukken en ze op gaan slaan als mooie herinneringen. Wat zijn we gegroeid.
Anne
Dit was een geweldige week met de groep. Ik ben blij dat we er met ze zessen voor hebben gekozen om de groep in de Roemenië te ondersteunen. Dit heeft er voor gezorgd dat zij konden groeien en dat we elkaar beter hebben kunnen leren kennen en misschien ons zelf ook nog wel. Zelfs na zo veel jaar doet zo een week mij nog veel. Ik weet dat de kinderen mijn hart hebben gestolen en ik mij zo graag voor hen wil inzetten. Kleine glimlachjes, knuffels en aandacht; het kan zo veel doen in het leven van hen. Ik leer elk jaar weer geniet van de kleine dingen, want die zijn het waardevolst. Ik wil de groep en God bedanken voor de betrokkenheid en de inzet deze week. Top Team!
Tom
Op woensdag wilden wij toch nog even langs Kristina, mijn vriendin. Een meisje van, ik geloof 31, met verstandelijke en lichamelijke beperkingen.
Zelf wilde ik niet gaan. Ik vond het erg lastig. Voor mijn gevoel kan ik haar niet geven wat zij nodig heeft. Toch was elk jaar heel blij mij te zien. Zo ook dit jaar. Abigail vertaalt.
Ik vertel haar dat ik toch moest komen voordat we gingen. Ik kan toch niet zomaar wegblijven voor die ene keer per jaar dat wij in Roemenie zijn.
Dit vond ik een lastige zin, want het was niet helemaal waar. Toch hoeft zij dat niet weten.. Het moment werd gedragen, dat kon je voelen.
Kristina zet de tv eerst op een gezellig kanaal, daar moeten we even op wachten. Daarna gaat de tv toch uit. Dit jaar was ze niet bezet met grote problemen zoals geen skype en facebook, haar sociale contact met de buitenwereld. Gezegend maar, want we hadden een kwartiertje, niet meer.
Ze vertelt dat ze zich snel depressief voelt vanwege meerdere zaken. Ze kon dit jaar bijvoorbeeld niet naar het kamp voor speciale mensen. Ze heeft het er moeilijk mee gehad.
Ze vertelt over haar idool, een knappe dame van de Disney Channel. Ze laat foto’s zien en we praten erover.
Tussen alle zinnen krijg ik meerdere knuffels en kan deze weer teruggeven. Ze geeft aan dat dit korte moment meer dan genoeg was. Ze is ook heel blij met de goodiebag en het t-shirt waarmee ze toch deel is van de Bijbelweekgroep.
God is juist bij haar en zij zal sneller het vlot opgetrokken worden dan een ander. God zorgt voor haar. Wat kan ik haar geven? Een stukje van mijn tijd en oprechte interesse. God doet de rest.
Volgens jaar wel komen he, sluiten we af.
Anders kom ik haar zelf halen..
De Hongaarse meiden hebben deze week uitstekend in elkaar geflanst. Alles was er en de samenwerking liep vanwege de goedgemaakte afspraken en inzet. Salome zag je groeien tijdens deze drie dagen. Steeds meer pakte zij haar plekje op het podium. Heerlijk dat zondag de mensen bidden voor ontwikkeling bij de Hongaarse leiding en woensdag er al resultaat is te zien over drie dagen!
De andere dames deden het ook uitstekend! Ik heb helaas niet hen allemaal gezien in hun prime deze drie dagen, maar degene wie ik het zag kan het verwoorden.
Katalin zie ik zo groepsleider worden in wat voor vorm dan ook. Misschien iets met sport.. Het klinkt gek, maar ik zag het bij de stoelendans. Uitleggen, begrenzen, ondersteunen en motiveren en dat in zes zinnen. Kan je nagaan hoe belangrijk haar non-verbale communicatie is.
Aangezien Salome de voorbereiding leidde stond Abigail meer aan de zijkant. Knap hoe iemand zo flexibel is. Van leiden naar helpen en ondersteunen. Zo iemand waar je geen last van hebt en altijd op kunt bouwen. Dat lijkt misschien niet zo een coole kwaliteit, maar van zulke mensen zijn er ook maar weinig van.
Aniko heb ik voornamelijk zien helpen. Je pion, zeg maar, je kan haar inzetten en ze past erbij. Ze werkt mee en zorgt voor een groepsgevoel zonder het zelf denk ik door te hebben.
Het zijn dus de zusjes Abigail/Salome en Emese/Aniko/Katalin die het zo goed hebben gedaan.Volgend jaar gaan we weer.
Als het Uw wil is. Het is onze wens.
-
19 Augustus 2016 - 22:07
Henriette:
Mooi Tom, dat me het zo mooi verwoord. En wat een mooie week.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley