BAM! Wij zijn er!

De reis verloopt zeer, maar dan ook zeer voorspoedig!
Als we de files niet meetellen en de eindeloze mannenrij bij de wc..
Bij de vrouwen stond geen rij, maar Big Olga voorkwam dat een man daar ook maar naar binnen kon kijken. Niet dat iemand dat wil, maar je moet toch wat he..
Kort gezegd: Hurry-et doet haar naam eer aan! (Henriette uiteraard)

Christiaan kan blijkbaar niet zwaar reformatorisch kerken. Je denkt dit is gek, maar hij heeft een hele notenallergie. Ja, we zijn weer begonnen met de grappen Roemenië-stijl!

Tijdens de reis, waar we ondertussen helemaal aan gewend zijn na twee jaar, wordt er geslapen, geslapen en nog eens geslapen. Af en toe wordt er gekaart en Anton kijkt in een boek met vreemde tekens. Als je het mij vraagt is dit zeer heidens, maar hij noemt het wiskunde en scheikunde.
Over het kaarten: bij Anton en mij is Shithead populair, een kaartspel. Vooral als je het vertaald naar poephoofd is het een zeer vermakelijk spel!! :)

Eenmaal aangekomen op plaats van bestemming, het hostel, blijkt dit hostel nog niet te bestaan. Blijkbaar maakt het niet uit of het Bengal Hostel heet of Blue Diamond Hostel, je slaapt hier en je vindt het lekker.
En het is lekker! Goede bedden, sterke wifi (heeuwl belangrijk, alle koppies kijken direct naar beneden of in paniek naar en ander die de code heeft), weinig vliegen, weinig warm en vooral veel ruimte. Dit in vergelijking met voorgaande jaren waar we in een soort Colombiaanse gevangenis sliepen vanwege drugssmokkel.
Om te weten dat het ging om het juiste adres sprak ik een Hongaarse Keanu Reeves aan. Die kan ons vast helpen en in het Hongaars belt hij 15 minuten met de verantwoordelijke en geeft ons het groene licht.
Nu de auto's nog. Die staan om de hoek. ,,Je hoeft alleen maar te keren en links, rechts, direct rechts te gaan'' zeg ik tegen Paul en Rob.
We zagen ze nooit meer terug..

Nu blijkt dat het een ramp is om te navigeren door Boedapest vanwege alle eenrichtingswegen en stoepranden die geplaatst waren over de weg heen zodat je als buitenlander rondjes blijft rijden! Na goed overleg en de stad per auto (Rob, Paul e.a.) en per voet (Anton, Tom, Paulien en Ditha) te hebben verkend zijn wij geparkeerd en kunnen wij settelen en ontspannen. Nu kunnen we dan toch eindelijk lekker avondeten bij onze vertrouwde stek Stex. Hier drinken wij een biertje en doen ons tegoed aan de echte bouwstoffen in het eten! Samen met Rob heb ik romantisch kunnen dineren bij kaarslicht, foto volgt. Ik verwachtte wel een iets grotere kaars. Toch hebben Rob en ik elkaar beter leren kennen. Zoals dit gaat met zijn allen in een bussie.

Dit jaar zijn wij eerder vertrokken (9:00 uur i.p.v. 01:00 uur). Hierdoor konden wij naar een brug met stenen leeuwen erop, want dit is heel mooi. Volgens Henriette. Ze had gelijk: Wat een mooie omgeving!
Om er te komen gaan we met de metro. De metro en roltrappen zijn New Kids Turbo hier.
BAM! Je bent er! Ze proberen topsnelheid te bereiken voordat ze bij de volgende halte zijn. Iets anders kan ik mij niet voorstellen. De roltrappen staan afgesteld op de zwaartekrachtwetten en je bent zo beneden! Nederland kan er eigenlijk een voorbeeld aangeven.
BAM! Je bent er. Geen vertraging. je reist eerder terug in de tijd.
Ditha komt met de opmerking van de dag tijdens het zoeken van de juiste metro en de juiste richting. ,,We moeten richting ''Kotspont'' oftewel Központ. Kudo's voor proberen toch?
Lajos, ons contactpersoon, vertaalt de blogs met Google translate en wij zijn benieuwd hoe Kotspont wordt vertaald. Anton denkt aan: Pukeferry.. Dus...

Daarna ging iedereen slapen op een aantal jongens na voor een korte boysnight-out zoals de traditie het voorschrijft. Anton, Wessel, Joel, Jarno en ik gingen voor de eerste beste tent. De volgende keer kijken we verder, want dit was niet te zuipen. En Wessel klaagt niet snel.
Nu lekker slapen, zodat we morgen fris en fruitig om 7 uur 's ochtends kunnen vertrekken.
HAHAHA. Fris en fruitig om zeven uur 's ochtends..
Morgen gaan wij eerst langs de familie van Babu en daarna komen wij aan bij onze sisters and brothers from a lot of other mothers! I can't wait!

De foto's komen morgen bij de verhalen te staan. Het was een lange dag.